Meldpunt kindermishandeling en de afrondende fase
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Renee
28 April 2014 | Suriname, Nieuw Nickerie
Hallo allemaal,
We zijn er weer eens met een berichtje. Bedankt voor de reacties. We zitten inmiddels ruim over de helft. In deze blog geven we een update over de huidige situatie van het werk van ons beiden.
Bij Renee gaat alles goed bij de WIN groep. De laatste maanden heeft ze gewerkt aan het opzetten van een meldpunt kindermishandeling. Hier in Nickerie is er zoiets nog niet, maar regelmatig zien we het in het dagelijks leven of op de SEH van het ziekenhuis. Niet alleen lichamelijke mishandeling, maar ook veel psychische mishandeling. Renee heeft met hulp van de WIN groep het meldpunt opgezet. Inmiddels is het in de afrondende fase, maar helaas zal het door Surinaamse vertragingen (overleggen duurt lang...) pas klaar zijn als wij in Brazilie zitten. Dat is heel jammer, want de opening missen we nu. In de toekomst zal een Nickeriaan (familie, betrokkene, arts) het meldpunt (3-cijferig telefoonnummer) kunnen bellen en zo een melding maken. Dan zal er gepoogd worden binnen 24 uur iets met deze melding te doen. Een belangrijke stap voor Nickerie, na aandacht voor vrouwenmishandeling is er nu dus ook aandacht voor kindermishandeling.
De laatste weken is het erg rustig in het ziekenhuis doordat we goed bezet zijn. Het nieuwe is er ook een beetje vanaf en daardoor leer je minder, zeker ook omdat de Nederlandse specialisten vrijwel allemaal naar huis zijn. Het overleggen met de Cubaanse specialisten verloopt moeizamer, ze hebben totaal andere richtlijnen of visies op bijna alle pathologie. Dat is erg zonde, want er is nog genoeg te leren. Ook worden we nog regelmatig geconfronteerd met Surinaamse “regelgeving”. Dat houdt in dat wij als SEH-artsen bij een vergadering niet op slippers mogen rondlopen, maar de Cubaanse specialist nota bene tijdens visites wel loopt met een shirt van een naakte vrouw en op de slippers. Klassenjustitie is er niks bij. Maar er tegenin gaan heeft me al eens 2 verlofdagen gekost, dus we werken nog maar braaf een maandje door.
Afgelopen weekend gingen we met Sailesh (bestuur voetbal) en Atish (keeper), hun vrouwen en de 4 kinderen op reis. Donderdag gingen we eerst langs de ambassade en geloof het of niet, na >5 maanden in Suriname is het zover: het visum is geregeld!! (niet binnen 6 weken zoals beloofd, maar binnen 22 weken) Na een broodje Subway in de stad gingen we met z’n allen naar Overbridge, een kunstmatig aangelegd strandje waar we 2 nachten gingen blijven. We aten heel veel en heel lekker, sliepen in een mooi luxe huisje en genoten. De 2e dag gingen we met Sailesh en Roshni (vrouw) naar het Brokopondo stuwmeer, waar de elektriciteit wordt opgewekt. Daarna gingen we op het strand BBQ’en, dit was echt super leuk. In de avond maakten Lucy (vrouw Atish) en Renee een fles Baileys burgemeester, de mannen hielden het wijselijk bij bier. Ook waren Anne (dokter) en haar vriend Daan er, gezellig! Op zaterdag gingen we richting de stad, maar niet voordat we eerst uitgebreid gingen eten bij Safrina, een Indonesische toko waar we een rijsttafel voor volgens mij 75 personen kregen voorgeschoteld. Wat hebben we weer gegeten en genoten! Vervolgens een tripje naar de moderne Hermitage mall zodat de vrouwen even konden shoppen en ’s avonds een vriendschappelijk partijtje voetbal (7-5 winst) met de vogelclub van Nickerie versus Paramaribo. Ze kwamen spelers tekort, vandaar dat we meededen! En natuurlijk na het vogelen, uhhh voetballen, weer eten. Na een nacht in het 2e huisje van Sailesh in Paramaribo gingen we op zondag terug richting Nickerie. Een heel leuk weekend achter de rug.
Met de honden gaat ook alles goed. Hoewel, Nala bracht 7 puppies weg (we weten niet waarheen) en nu verzorgen wij samen met haar de 2 overgebleven puppies. Het kost wel energie maar het is ook een leuk tafereel. We hebben een babyflesje waar we melk mee geven en we hopen ze over een week of 3, 4 weg te kunnen brengen naar hun nieuwe eigenaars. We hebben gelukkig een goed onderkomen voor beiden gevonden.
Volgend weekend naar Matapica waar we schildpadden tot 750kg gaan zien! Nog maar 5 weken werken dus, tot circa 31 mei. Inmiddels nemen we ook al afscheid van meerdere Bakra’s die naar huis gaan. Anniek (student psychologie) ging vorige maand, later ging Koen (watermaatschappij) en vandaag vertrokken 3 Belgen naar hun thuisland. Volgende week gaat Bart (student psychologie), erna Nanette (dokter) en daarna zijn wij aan de beurt. Het einde komt langzaam in zicht, maar daarna volgt natuurlijk nog een geweldig desert: Brasil!
Groetjes Renee en Jan
We zijn er weer eens met een berichtje. Bedankt voor de reacties. We zitten inmiddels ruim over de helft. In deze blog geven we een update over de huidige situatie van het werk van ons beiden.
Bij Renee gaat alles goed bij de WIN groep. De laatste maanden heeft ze gewerkt aan het opzetten van een meldpunt kindermishandeling. Hier in Nickerie is er zoiets nog niet, maar regelmatig zien we het in het dagelijks leven of op de SEH van het ziekenhuis. Niet alleen lichamelijke mishandeling, maar ook veel psychische mishandeling. Renee heeft met hulp van de WIN groep het meldpunt opgezet. Inmiddels is het in de afrondende fase, maar helaas zal het door Surinaamse vertragingen (overleggen duurt lang...) pas klaar zijn als wij in Brazilie zitten. Dat is heel jammer, want de opening missen we nu. In de toekomst zal een Nickeriaan (familie, betrokkene, arts) het meldpunt (3-cijferig telefoonnummer) kunnen bellen en zo een melding maken. Dan zal er gepoogd worden binnen 24 uur iets met deze melding te doen. Een belangrijke stap voor Nickerie, na aandacht voor vrouwenmishandeling is er nu dus ook aandacht voor kindermishandeling.
De laatste weken is het erg rustig in het ziekenhuis doordat we goed bezet zijn. Het nieuwe is er ook een beetje vanaf en daardoor leer je minder, zeker ook omdat de Nederlandse specialisten vrijwel allemaal naar huis zijn. Het overleggen met de Cubaanse specialisten verloopt moeizamer, ze hebben totaal andere richtlijnen of visies op bijna alle pathologie. Dat is erg zonde, want er is nog genoeg te leren. Ook worden we nog regelmatig geconfronteerd met Surinaamse “regelgeving”. Dat houdt in dat wij als SEH-artsen bij een vergadering niet op slippers mogen rondlopen, maar de Cubaanse specialist nota bene tijdens visites wel loopt met een shirt van een naakte vrouw en op de slippers. Klassenjustitie is er niks bij. Maar er tegenin gaan heeft me al eens 2 verlofdagen gekost, dus we werken nog maar braaf een maandje door.
Afgelopen weekend gingen we met Sailesh (bestuur voetbal) en Atish (keeper), hun vrouwen en de 4 kinderen op reis. Donderdag gingen we eerst langs de ambassade en geloof het of niet, na >5 maanden in Suriname is het zover: het visum is geregeld!! (niet binnen 6 weken zoals beloofd, maar binnen 22 weken) Na een broodje Subway in de stad gingen we met z’n allen naar Overbridge, een kunstmatig aangelegd strandje waar we 2 nachten gingen blijven. We aten heel veel en heel lekker, sliepen in een mooi luxe huisje en genoten. De 2e dag gingen we met Sailesh en Roshni (vrouw) naar het Brokopondo stuwmeer, waar de elektriciteit wordt opgewekt. Daarna gingen we op het strand BBQ’en, dit was echt super leuk. In de avond maakten Lucy (vrouw Atish) en Renee een fles Baileys burgemeester, de mannen hielden het wijselijk bij bier. Ook waren Anne (dokter) en haar vriend Daan er, gezellig! Op zaterdag gingen we richting de stad, maar niet voordat we eerst uitgebreid gingen eten bij Safrina, een Indonesische toko waar we een rijsttafel voor volgens mij 75 personen kregen voorgeschoteld. Wat hebben we weer gegeten en genoten! Vervolgens een tripje naar de moderne Hermitage mall zodat de vrouwen even konden shoppen en ’s avonds een vriendschappelijk partijtje voetbal (7-5 winst) met de vogelclub van Nickerie versus Paramaribo. Ze kwamen spelers tekort, vandaar dat we meededen! En natuurlijk na het vogelen, uhhh voetballen, weer eten. Na een nacht in het 2e huisje van Sailesh in Paramaribo gingen we op zondag terug richting Nickerie. Een heel leuk weekend achter de rug.
Met de honden gaat ook alles goed. Hoewel, Nala bracht 7 puppies weg (we weten niet waarheen) en nu verzorgen wij samen met haar de 2 overgebleven puppies. Het kost wel energie maar het is ook een leuk tafereel. We hebben een babyflesje waar we melk mee geven en we hopen ze over een week of 3, 4 weg te kunnen brengen naar hun nieuwe eigenaars. We hebben gelukkig een goed onderkomen voor beiden gevonden.
Volgend weekend naar Matapica waar we schildpadden tot 750kg gaan zien! Nog maar 5 weken werken dus, tot circa 31 mei. Inmiddels nemen we ook al afscheid van meerdere Bakra’s die naar huis gaan. Anniek (student psychologie) ging vorige maand, later ging Koen (watermaatschappij) en vandaag vertrokken 3 Belgen naar hun thuisland. Volgende week gaat Bart (student psychologie), erna Nanette (dokter) en daarna zijn wij aan de beurt. Het einde komt langzaam in zicht, maar daarna volgt natuurlijk nog een geweldig desert: Brasil!
Groetjes Renee en Jan
-
28 April 2014 - 23:07
Marian:
Wat leuk weer um ut verslaag vaan uuch te leeze.[dit hubs ste oonder werktied gesjreeve,he?]
En dat iewig ete vaan uuch is ech neet normaal. Es geer toes komp weite veer neet mie wat veer op de taofel moote zette.
Euver 9 weke en eine daag zeet geer weer trök in eur vajerland.
Dikke poen. mama
P.s. zörg mer good veur die twie puppies. -
29 April 2014 - 08:31
Jan:
Het is goed om weer te kunnen lezen dat jullie het naar je zin hebben en genieten. Jammer dat het met het meldpunt niet helemaal gaat lukken dat jullie dat nog mee kunnen maken, maar ongetwijfeld worden jullie wel op de hoogte gehouden.
Ik moet Marian overigens wel gelijk geven. Al dat eten (en drinken haha) is ook niet normaal. Maar goed dat ze de passagiers niet wegen, anders moesten jullie beslist bijbetalen haha.
Logisch dat jullie aan het aftellen zijn, maar geniet er nog van, m.n. komend weekend als jullie naar de schildpadden gaan.
Liefs en een dikke knuffel, pap -
29 April 2014 - 11:35
Paulien :
Leuk om te lezen. Goed bezig met alles.
aaah die Nala toch. En hoe gaat t met Bolle?
XXX Paulien -
29 April 2014 - 12:59
Jan Senior:
dag luij
mit ieche ja. weer u leuk verslaag oet de rimboe.
heij is alles paletti. ut weer vilt get tege meh veer moage neet moppere.
Sem lup volleges miech op zien letste puu. waandele is slentere gewoore. allein ete en sloape geit nog good. de waalse pijl woar weer geweldig. prachtige daag en unne spannende koers. mos jan jr. nog de groete doen vaan de luij oet vallekeberg. (cor. en consorte )
es amie zoodag wint zien ze klaor. aanders weurt ut nog spannend.
nog u paar weekskes en daan zit ut drop veur uuch. mam is al fleenk aon ut aoftille.
wat ut ete betruf been iech bleij es junior weer hij is. de sjlaoi keump miech noe wel mien koont oet.
veur de res neet veul nuijts.
hiel veul compeleminte vaan dun awwe. -
29 April 2014 - 14:04
Annemie:
hei moppies,
leuk bericht. (nu snap ik het gesmoes tijdens het skypen). fijn dat het goed gaat. ook wij tellen een beetje af. Geniet nog maar en haal eruit wat je eruit kunt halen.
hier gaat alles z'n gangetje en in de garage snort af en toe iets zwarts. die is ook blij als hij weer uit zijn hok mag.
groetjes en een knuffel,
Annemie en Louk -
29 April 2014 - 21:12
Marjan:
Hallo Renée ( eerst het meisje !) en Jan , na het lezen van al jullie verslagen kan ik me niet voorstellen dat er ook gewerkt wordt ( sorry ) het lijkt een groot feest van eten drinken en uitstapjes , super , geniet ervan , nog 9 weken en dan weer bij de mam , maar eerst weer feest met het WK , sjiek voor jullie !
Hoop dat de Hollanders jullie wat laten zien en ons dus ook ,let goed op elkaar daar in Brasil,
Liefs de peettant -
17 Mei 2014 - 15:00
Wim En Ma Delton:
Hoi Renée en Jan,
Het is heel interessant te vernemen dat jullie veel beleefd hebben in een bewogen werelddeel, Zuid Amerika. Het is geweldig dat mensen zoals jullie bestaan. Dat is een zegen voor de mensheid.
Vandaag met de verjaardag van Sanne zijn Oma Mimi en ik een bliksembezoek gaan brengen in het ouderlijk huis van jou, Jan.
Wanneer jullie wederom in Nederland zijn. De deur staat bij ons altijd open. Heel veel succes met jullie plannen, implementatie ervan, en werk.
XXX
Oma Mimi en Wim Delton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
