Leuk begin 2014 in Suriname
Door: Renee en Jan
Blijf op de hoogte en volg Renee
13 Januari 2014 | Suriname, Nieuw Nickerie
Hallo Nederland,
We leven nog! Vanwege een drukke periode hebben we een tijd niets laten horen. Even een korte samenvatting van de laatste weken.
Na de kerst was het weekend voor Jan gevuld met 2x12u dienst. Toen brak de oudejaarsavond aan. We gingen vieren bij Stephanie, waar we een trip naar Bigi pan mee hadden gedaan. Zij woont al lang in Nickerie en wij waren de gasten bij haar familie thuis. Het is hier anders dan in Nederland. De week vooraf is er veel vuurwerk, maar de oudejaarsdag spant de kroon. Vanaf de ochtenduren worden er soort wedstrijden gehouden met matten van 50+ meter. De laatste wordt in een afgesloten straat gelegd en is circa 250 meter. Renee ging met Stephanie hier kijken, het moet heel bijzonder geweest zijn. Het dorp was uitgelopen voor dit festijn. De avond zelf was ook leuk. Renee had Stephanie geholpen met het eten te maken voor de avond. Eten is het hoofditem hier (wat vervelend) en het was dan ook heerlijk. Er was veeeel vuurwerk maar met name voor 12 uur. Rond half 11 ging de telefoon. Het was heel druk in het ziekenhuis en Jan moest dus een uurtje uithelpen. Dat zat er natuurlijk in. Toch was het gek, werken met alcohol op. Gelukkig ben je hier geen uitzondering. Voor 1 keer was het geen probleem. Bij terugkomst was het half 12 en zo waren we om 12 uur toch maar mooi samen. Onze eerste oud/nieuw in het buitenland, in de korte mouwen en heerlijke temperatuur. Het was toch wel behoorlijk genieten, hoor!
De nieuwjaarsdag was ook vreemd. Jan weer vroeg aan het werk en met o.a. 2 reanimaties een k.u.t. dag op het werk. Renee kon wel mooi de tassen inpakken en thuis wat dingen verzorgen, want we zouden 2 januari naar Paramaribo gaan! We hadden er zin in. We gingen met Sailesh, een bestuurslid van de voetbalvereniging, richting Paramaribo. Ideaal, een goed vervoer dus. In Paramaribo hebben we van alles gedaan: geshopt (helaas kon Renee niets vinden, ondanks 3 uur shoppen!!), naar de grote markt, we fietsten naar Peperpot (een voormalige koffieplantage, mooi stukje jungle) en gingen gezellig met familie Sailesh eten bij de waterkant. Het was enorm ontspannend. Op zaterdag gingen we terug en aten we bij een groot Javaans restaurant.
Na het weekend begon het werk weer gewoontjes. Inmiddels is Renee hard op weg om het meldpunt vorm te geven. Ze heeft enkele keren per week vergadering over het opzetten en het is goed te zien dat ze veel bijval krijgt van anderen. Het uitvoeren zal lastig zijn, omdat het hier in de cultuur verzonken zit dat veel wordt verzwegen. Misbruik, mishandeling en overspel zijn aan de orde van de dag en hoort een beetje erbij, hoe gek dat ook klinkt. Probeer dat maar eens als buitenstaander te veranderen. Uitdaging genoeg natuurlijk.
Ook hebben we de afgelopen week bijna dagelijks gesport (tennis, zwemmen, voetbal). Helaas is de overschrijving nog niet helemaal geregeld, ondanks veel inzet vanuit zowel RKASV als vanuit Nickerie. Hopelijk komt het snel rond, want Prakash verloor de laatste 2 wedstrijden en moet nog strijden om de playoffs te halen. Als ze dat halen (top6) volgt er een nieuwe competitie en de winnaar daarvan wordt kampioen.
Dit weekend helaas weer 2x12u dienst. Gisterenavond (zaterdag) gingen we nog naar een bruiloft van familie Sailesh. Heel erg veel mensen die zitten te kijken naar bruidspaar, die vertrekken dan om 23u naar huis van de bruidegom en het feest begint dan pas echt (zonder bruidspaar). We aten uit een groot lelieblad en kregen roti. Vandaag (zondag) zit ik in het ziekenhuis en kijk als het rustig is de herhaling van Atletico-Barca (ouderwetse tv-kwaliteit) en Renee gaat met Krissy/Rinus (vanuit ons huis) roti leren maken bij Gaitrie, een vrouw die bij Renee werkt. Dus de Surinaamse keuken wordt ons ook steeds duidelijker (en lekkerder).
En om alvast vooruit te lopen op het volgende verhaal: ook de Brazilie reis (na Suriname) wordt steeds meer geregeld. Hopelijk hebben we begin februari witte rook!!
We wensen jullie een zachte januari toe en bedaaaaank voor de leuke reacties.
Renee en Jan
We leven nog! Vanwege een drukke periode hebben we een tijd niets laten horen. Even een korte samenvatting van de laatste weken.
Na de kerst was het weekend voor Jan gevuld met 2x12u dienst. Toen brak de oudejaarsavond aan. We gingen vieren bij Stephanie, waar we een trip naar Bigi pan mee hadden gedaan. Zij woont al lang in Nickerie en wij waren de gasten bij haar familie thuis. Het is hier anders dan in Nederland. De week vooraf is er veel vuurwerk, maar de oudejaarsdag spant de kroon. Vanaf de ochtenduren worden er soort wedstrijden gehouden met matten van 50+ meter. De laatste wordt in een afgesloten straat gelegd en is circa 250 meter. Renee ging met Stephanie hier kijken, het moet heel bijzonder geweest zijn. Het dorp was uitgelopen voor dit festijn. De avond zelf was ook leuk. Renee had Stephanie geholpen met het eten te maken voor de avond. Eten is het hoofditem hier (wat vervelend) en het was dan ook heerlijk. Er was veeeel vuurwerk maar met name voor 12 uur. Rond half 11 ging de telefoon. Het was heel druk in het ziekenhuis en Jan moest dus een uurtje uithelpen. Dat zat er natuurlijk in. Toch was het gek, werken met alcohol op. Gelukkig ben je hier geen uitzondering. Voor 1 keer was het geen probleem. Bij terugkomst was het half 12 en zo waren we om 12 uur toch maar mooi samen. Onze eerste oud/nieuw in het buitenland, in de korte mouwen en heerlijke temperatuur. Het was toch wel behoorlijk genieten, hoor!
De nieuwjaarsdag was ook vreemd. Jan weer vroeg aan het werk en met o.a. 2 reanimaties een k.u.t. dag op het werk. Renee kon wel mooi de tassen inpakken en thuis wat dingen verzorgen, want we zouden 2 januari naar Paramaribo gaan! We hadden er zin in. We gingen met Sailesh, een bestuurslid van de voetbalvereniging, richting Paramaribo. Ideaal, een goed vervoer dus. In Paramaribo hebben we van alles gedaan: geshopt (helaas kon Renee niets vinden, ondanks 3 uur shoppen!!), naar de grote markt, we fietsten naar Peperpot (een voormalige koffieplantage, mooi stukje jungle) en gingen gezellig met familie Sailesh eten bij de waterkant. Het was enorm ontspannend. Op zaterdag gingen we terug en aten we bij een groot Javaans restaurant.
Na het weekend begon het werk weer gewoontjes. Inmiddels is Renee hard op weg om het meldpunt vorm te geven. Ze heeft enkele keren per week vergadering over het opzetten en het is goed te zien dat ze veel bijval krijgt van anderen. Het uitvoeren zal lastig zijn, omdat het hier in de cultuur verzonken zit dat veel wordt verzwegen. Misbruik, mishandeling en overspel zijn aan de orde van de dag en hoort een beetje erbij, hoe gek dat ook klinkt. Probeer dat maar eens als buitenstaander te veranderen. Uitdaging genoeg natuurlijk.
Ook hebben we de afgelopen week bijna dagelijks gesport (tennis, zwemmen, voetbal). Helaas is de overschrijving nog niet helemaal geregeld, ondanks veel inzet vanuit zowel RKASV als vanuit Nickerie. Hopelijk komt het snel rond, want Prakash verloor de laatste 2 wedstrijden en moet nog strijden om de playoffs te halen. Als ze dat halen (top6) volgt er een nieuwe competitie en de winnaar daarvan wordt kampioen.
Dit weekend helaas weer 2x12u dienst. Gisterenavond (zaterdag) gingen we nog naar een bruiloft van familie Sailesh. Heel erg veel mensen die zitten te kijken naar bruidspaar, die vertrekken dan om 23u naar huis van de bruidegom en het feest begint dan pas echt (zonder bruidspaar). We aten uit een groot lelieblad en kregen roti. Vandaag (zondag) zit ik in het ziekenhuis en kijk als het rustig is de herhaling van Atletico-Barca (ouderwetse tv-kwaliteit) en Renee gaat met Krissy/Rinus (vanuit ons huis) roti leren maken bij Gaitrie, een vrouw die bij Renee werkt. Dus de Surinaamse keuken wordt ons ook steeds duidelijker (en lekkerder).
En om alvast vooruit te lopen op het volgende verhaal: ook de Brazilie reis (na Suriname) wordt steeds meer geregeld. Hopelijk hebben we begin februari witte rook!!
We wensen jullie een zachte januari toe en bedaaaaank voor de leuke reacties.
Renee en Jan
-
13 Januari 2014 - 21:23
Marian:
Weer un leuk verslaag. Geer hub noe un kwaart vaan eure tied dropzitte.
En de nudige ervaring opgedoon.
Geer zeet geweldig good oet en straolt vaan oer tot oer.
Nog un dikke 8 weken en daan zien veer us weer.
Dikke poen oet un werrum MESTREECH. mama
-
13 Januari 2014 - 21:36
Jansenior:
hoi Surinamers.
weer u leuk verslaag vaan uuch.
zoe te hure gei alles good en doat geer nog ummer nuij ervaringe op.
iech waor venaovend bij oma. peter en fieke waore dur ouch.
natuurlijk hubbe veer ut euver uuch gehad.
hiel veul groete vaan hun.
iech spits miech al op de reis noa curacao. veural op de vleegreis. 12 oor nee rouke.
veer zalle dur zoe wie zoe unne leuke tied vaan maake.
veul plezeer en maak get devaan.
euren awwe.
-
13 Januari 2014 - 22:03
Marjo:
Ha lieve Jochies,
Het is altijd een plezier om jullie verslag te lezen.
Wat maken jullie veel mee.
Je zou bijna weer jong willen zijn om dit ook allemaal mee te maken.
Jochies ik verheug me alweer op het volgende verslag.
Alle goeds en liefs de Urmondse mam.
Dikke knuffel voor beiden.
-
13 Januari 2014 - 23:55
Annemie:
hoi Moppies,
We genieten weer van jullie verhaal en de foto's. Deze laatste geven ons het gevoel een beetje bij jullie te zijn. Heerlijk zo'n avontuur.
Blijf genieten en haal maar alles eruit wat kan, want zoiets doe je misschien maar één keer.
Jan, je kunt altijd nog van beroep veranderen en gaan schrijven, want ook dat raakt je ziel merken we, maar we hopen toch dat je niet gedesillusioneerd raakt.
zorg goed voor jezelf en voor ons meisje, dan kunnen wij weer uitkijken naar jullie volgend verslag.
groetjes en knuffel van Louk en Annemie.
-
14 Januari 2014 - 08:50
Jan (1,2 Of 3?):
Hey jochies,
Jullie hebben het maar goed daar, ja ik weet ook wel dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar jullie genioeten zichtbaar (foto's), hoorbaar (skype) en leesbaar (nieuwsbrieven). Gelijk hebben jullie. dit is immers een (waarschijnlijk) unieke ervaring.
Zoals gebruikelijk weer een goed, helder verhaal en leuke foto's erbij. Annemie heeft, denk ik, wel gelijk. Jan, je kunt ook schrijver worden.
Ik verheug me op maart, als we jullie weer eens kunnen zien en knuffelen.
Hou je haaks en tot vasthoudens (13 maart).
Pap -
15 Januari 2014 - 14:09
Harry Lardinois:
Hallo jullie daar in Suriname,
Leuke verslagen hebben jullie geplaatst.
Hoe gaat het met jullie beiden?
Laat eens wat van je horen.
Groeten uit Urmond,
Jacqueline en Harry -
23 Januari 2014 - 13:56
Mariette Stevens:
hallo jullie daar in suriname
wat een leuk verslag van jullie belevenissen.
wij wensen jullie nog veel geluk voor het 2014.
geniet er maar van, en ik hoop dat renee ons nog kookles kan geven.
groet mariette en fred stevens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
